لایه شبکه، بخشی از ارتباطات آنلاین است که امکان برقراری ارتباط و انتقال دادهها را بین دستگاهها یا شبکههای مختلف فراهم میآورد.
لایهی شبکه، سومین لایه از مدل Open System Interconnection یا مدل OSI میباشد و وظیفهی آن مسیریابی برای دادههای شبکه است. دادهها از طریق مسیریابی منطقی شبکه و در یک قالب مرتب شدهای که توسط لایه شبکه کنترل میشود، به صورت پکت به دستگاه گیرنده منتقل میگردند.
از مسئولیتهای اصلی لایه شبکه میتوان به تنظیمات مربوط به ارتباطات منطقی، فوروارد کردن دادهها، مسیریابی و گزارش خطای تحویل اشاره نمود. لایهی سه قادر است از شبکههای connection-oriented یا connectionless پشتیبانی کند و امکان پشتیبانی هر دو آنها را به صورت همزمان ندارد.
لایه شبکه، به عنوان ستون اصلی مدل OSI در نظر گرفته میشود. این لایه، با تخصیص مقصد و آدرسهای IP منبع برای هر قسمت از داده، بهترین مسیر منطقی (مدار مجازی) را به منظور انتقال دادهها بین nodeها پیشنهاد داده و آن را مدیریت مینماید.
در مدل OSI، لایه شبکه به درخواستهای لایه بالاتر (لایه transport) پاسخ میدهد و درخواستهایی را برای لایه پایینی (لایه لینک داده) صادر مینماید. اطلاعات مربوط به هاست منبع و مقصد در لایه لینک داده (لایه 2) موجود است، اما این network layer است که لایههای مختلف را به هم مرتبط ساخته و به دادهها اجازه میدهد بین لایهها منتقل شوند. QoS یا کیفیت خدمات امکان اولویتبندی نوع خاصی از ترافیک را برای ما فراهم میآورد.
دادهها به منظور بررسی خطاها توسط Internet Control Message Protocol یا ICMP کنترل میشوند تا اطمینان حاصل شود که پکت دادهها توسط لایه سه به درستی ارسال شده است.
لایه سه شامل سخت افزارهایی مانند روتر، bridge، فایروال و سوییچ میباشد، اما در حقیقت مسیری منطقی برای ارتباطات موثر ایجاد مینماید و آن را با یک محیط فیزیکی پیادهسازی میکند.
پروتکلهای network layer در هر هاست یا روتر وجود دارند. کاری که روتر انجام میدهد این است که تمامی پکتهای IP که از طریق آن عبور میکنند را بررسی و کنترل مینماید.
از نرم افزارهای شبکه به منظور مرتبط ساختن header به هر بستهی دادهی ارسال شده و همچنین خواندن آن استفاده میشود تا نحوه مدیریت بسته در جایی که دریافت میشود، مشخص شود.
کلیهی فرایندهای مسیریابی، رمزگذاری و بررسی از لایهی شبکه و توسط چندین پروتکل مختلف رخ میدهد، از جمله:
پروتکل اینترنت (IP) و Netware IPX/SPX رایجترین پروتکلهای مرتبط با لایهی شبکه میباشند.
در اصل زیرساخت لایهی شبکه به این دلیل که در معرض اینترنت قرار داد، در برابر حملات مخرب آسیب پذیر میباشد. قابل ذکر است حملات DDos را میتوان جهت غلبه بر کلیهی رابطهای فیزیکی مانند روترها انجام داد و انتقال دادهها را مختل نمود.
ممکن است این مقایسه کمی گمراه کننده باشد، اما غالبا از لایه شبکه OSI، تحت عنوان معادلی برای لایهی اینترنت مدل TCP/IP نام برده میشود. در ضمن، تفاوتهایی نیز بین این دو وجود دارد و لایهی اینترنت TCP/IP دارای تعداد محدودی از توابع تحت پوشش لایه شبکه OSI میباشد.
یک دیدگاه برای “لایه شبکه (Network Layer)”
مهدي
می گوید:ممنونم عالي بود