کنترل پذیرش تماس (CAC) عمل یا فرآیند تنظیم حجم ترافیک در ارتباطات صوتی، به ویژه در شبکه های موبایل بی سیم و در VoIP (پروتکل صوتی از طریق اینترنت) است.
کنترل پذیرش تماس میتواند برای اطمینان یا حفظ سطح مشخصی از کیفیت صدا در شبکههای ارتباطات صوتی یا سطح مشخصی از عملکرد در گرههای (node) اینترنتی و سرورها در جایی که ترافیک VoIP وجود دارد نیز استفاده شود.
اکثر الگوریتمهای CAC با تنظیم کل پهنای باند مورد استفاده، تعداد کل تماسها یا تعداد کل بستهها یا بیتهای دادهای که از یک نقطه خاص در واحد زمان عبور میکنند، کار میکنند. اگر به حد تعریف شده برسد یا از آن فراتر رود، ممکن است تا پایان یافتن حداقل یک تماس جاری از ورود تماس جدید به شبکه جلوگیری شود.
روش دیگر، یک روش تخریب آهسته است. به این معنی که قبل از اینکه از ورود تماسهای جدید جلوگیری شود کیفیت صدای تماسها میتواند تا حد معینی بدتر شود.
روش دیگر شامل تنظیم تماس ها بر اساس ویژگی های تعریف شده مانند توصیفگرهای اولویت است.
در یک روش دیگر تنها در صورتی از ورود تماسهای جدید به شبکه جلوگیری میشود که منابع واحد پردازش مرکزی (CPU) یک رایانه یا سرور خاص توسط چنین تماسهایی بیش از حد بارگذاری شوند.
کنترل پذیرش تماس میتواند پیچیدگی های خاص خودش را داشته باشد، زیرا حجم ترافیک در شبکههای ارتباطی ذاتاً نامنظم یا “انفجاری” است و پیشبینی انفجارهای ترافیک عملاً غیرممکن است. مشکل دیگر این است که محتوای واقعی یک تماس ممکن است با توصیفگر آن مطابقت نداشته باشد.