اترنت 40 گیگابیت (40GbE) چیست؟

اترنت 40 گیگابیت (40GbE) استانداردی است که امکان انتقال فریم‌های اترنت را با سرعت حداکثر 40 گیگابیت در ثانیه (Gbps) فراهم می‌کند. استاندارد 40GbE برای اتصال به سرور محلی در نظر گرفته شده است. یک استاندارد قوی‌تر، اترنت 100 گیگابیتی (100GbE) است که برای ستون فقرات اینترنت استفاده می‌شود.

در سال 2007، گروه مطالعاتی IEEE کار خود را برای استانداردهای 40GbE و 100GbE با هدف افزایش پهنای باند و حفظ حداکثر سازگاری با رابط‌های موجود و اصول مدیریت شبکه آغاز کرد. هدف دیگر این بود که امکان افزایش فاصله‌های کاری برای انجام الزامات برنامه‌های مورد نظر فراهم شود. این استاندارد در سال 2010 تایید شد.

نسخه‌های قبلی اترنت از سیم‌کشی مسی استاندارد رده ۶ (Cat 6) و کانکتورهای RJ45 استفاده می‌کردند، که سال‌ها مورد استفاده بود و استفاده آسانی داشت. 40GbE بر روی کابل چهارگانه (QSFP)، یک اتصال فیبر با چگالی بالا با 12 رشته فیبر اجرا می‌شود.

طبق گفته کارگروه، 40GbE و 100GbE الزامات و اهداف زیر را برآورده می‌کنند:

حفظ فرمت فریم 802.3، حداقل اندازه و حداکثر اندازه
پشتیبانی از برنامه‌های کاربردی با پهنای باند بالا مانند ویدیوی مورد تقاضا (VoD) و محاسبات با کارایی بالا (HPC)
پشتیبانی از سوئیچینگ، مسیریابی و عملکردهای کاربردی با سرعت بالا در مراکز داده
نمایش نرخ خطای بیت (BER) 10^-12 و یا کمتر (حداکثر یک بیت خطا در هر 1,000,000,000,000 بیت ارسال شده)
ارائه پشتیبانی از شبکه حمل و نقل نوری (OTN)
نمایش جزئیات برای انجام عملیات روی فیبر نوری تک حالته، فیبر نوری چند حالته بهینه شده لیزری، کابل‌های مسی و backplanes